Roman Władysław Jan Żakowski

Mężczyzna 1901 - 1953  (52 lat)


Info o osobie    |    Notatki    |    Mapa wydarzenia    |    Wszystko    |    PDF

  • Nazwisko Roman Władysław Jan Żakowski 
    Urodzenie 23 czer. 1901  Mirosławice Wyszukaj wszystkie osoby powiązane z tą lokalizacją 
    Płeć Mężczyzna 
    Zgon 13 paź. 1953  Łódź Wyszukaj wszystkie osoby powiązane z tą lokalizacją 
    ID osoby I1764  Moje Dzieje
    Ostatnia modyfikacja 23 mar. 2024 

    Ojciec Wiesław Ryszard Żakowski,   ur. 21 sty. 1875, Filipowo Wyszukaj wszystkie osoby powiązane z tą lokalizacją,   zm. 18 gru. 1943, Warszawa Wyszukaj wszystkie osoby powiązane z tą lokalizacją  (Wiek 68 lat) 
    Matka Kazimiera Reichstein,   ur. 4 sty. 1884, Posen (Poznań) Wyszukaj wszystkie osoby powiązane z tą lokalizacją 
    Ślub 15 maj 1900  Kościeszki Wyszukaj wszystkie osoby powiązane z tą lokalizacją 
    ID rodziny F543  Arkusz rodzinny  |  Wykres rodzinny

    Związek Irena Aniela Zofia Skórzewska,   ur. 11 list. 1916, Popowiczki Wyszukaj wszystkie osoby powiązane z tą lokalizacją,   zm. 19 sty. 1999, Kraków Wyszukaj wszystkie osoby powiązane z tą lokalizacją  (Wiek 82 lat) 
    Ślub 11 luty 1936  Warszawa Wyszukaj wszystkie osoby powiązane z tą lokalizacją 
    Ostatnia modyfikacja 13 mar. 2024 
    ID rodziny F544  Arkusz rodzinny  |  Wykres rodzinny

  • Mapa wydarzenia
    Łącze do Google MapsUrodzenie - 23 czer. 1901 - Mirosławice Łącze do Google Earth
    Łącze do Google MapsŚlub - 11 luty 1936 - Warszawa Łącze do Google Earth
    Łącze do Google MapsZgon - 13 paź. 1953 - Łódź Łącze do Google Earth
     = Łącze do Google Earth 

  • Notatki 
    • 13 października 1953 roku w więzieniu WUBP w Łodzi wykonano wyrok śmierci na Romanie Władysławie Janie Żakowskim,
      skazanym 30 listopada 1952 roku na karę śmierci przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Łodzi za działalność niepodległościową i współpracę z obcymi służbami.

      Sygnatura akt: AWL II, Sr. 318/52




    • Roman Władysław Jan Żakowski, syn Wiesława Żakowskiego i Kazimiery Reichstein, wnuk Wandy Reichsteinowej, prawnuczki Józefa Zeidlera, urodził się 23 czerwca 1901 roku w Mirosławicach.
      Był właścicielem dóbr Sławęcin w powiecie łęczyckim, w gminie Grabów oraz obok swego brata Stanisława i jego żony Zofii - współwłaścicielem majątku Wychny w powiecie kutnowskim w gminie Krośniewice. 11 lutego 1936 roku w Warszawie zawarł związek małżeński z Ireną Anielą Zofią hr. Skórzewską (*).
      Roman Wladysław Jan Żakowski jako podporucznik rezerwy w czasie wojny obronnej 1939 roku walczył w szeregach 8 Pułku Strzelców Konnych. Dostał się do niewoli niemieckiej, przebywał w oflagu do 1945 roku. Ostatni zapis jego karty obozowej, zachowanej w Archiwum Bad Arolsen w Niemczech, wskazuje że pod koniec kwietnia 1945 roku był jeńcem oflagu II D Gross Born w okolicach Kłomina na Pomorzu. Pod koniec stycznia 1945 roku, wobec zbliżającego się frontu, w pieszej 700 kilometrowej wędrówce, ewakuowany do stalagu X B Sandbostel w Dolnej Saksonii w Niemczech. Po wyzwoleniu obozu przez wojska amerykańskie w połowie kwietnia 1945 roku został zarejestrowany w Brunszwiku jako tzw. osoba przemieszczająca (ang. DIP - displaced persons)** pod numerem 339905. Roman Żakowski do Polski powrócił w 1950 roku. Zaangażował się w działalność niepodległościową.

      (*) Nie wiemy czy zbliżająca się wojna czy też inne powody stały się powodem zakończenia tego związku. Może szybki rozwód i ślub Ireny hr. Skórzewskiej w 1939 roku z Leonem Beydo Rzewuskim, kompozytorem i muzykiem, umożliwił jej bezpieczne opuszczenie kraju ? Matką Leona Rzewuskiego była włoska śpiewaczka operowa Olimpia Monetti Borona. Sam Leon Rzewuski nie opuścił Polski i jako porucznik 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich wziął udział w szarży pod Wólką Węglową, za co został mianowany do stopnia rotmistrza. Brał udział w obronie Warszawy, później przebywał w niewoli niemieckiej do 1944 roku. Po powrocie do kraju, rozwiódł się z Ireną hr. Skórzewską.

      (**) DIP - określenie stosowane wobec osób, które w wyniku wojny znalazły się poza swoim państwem i chcą wrócić do kraju, albo znaleźć nową ojczyznę, lecz bez pomocy uczynić tego nie mogą. Dla tych osób alianci stworzyli system zgrupowań zapewniający zakwaterowanie, pracę i opiekę socjalną oraz nowe miejsca zamieszkania.